เอื้องผึ้ง

เอื้องผึ้ง

วันอาทิตย์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2555

ช้างน้าว


ชื่อสามัญ Chang nao
ชื่ออื่น ๆ กำลังช้างสาร (ภาคกลาง) ช้างน้าว (ภาคอีสาน) ช้างโหม (ระยอง)
ตาลเหลือง (ภาคเหนือ)
ชื่อวิทยาศาสตร์ Ochna integerrima (Lour.) Merr.
วงศ์ OCHNACEAE
ถิ่นกำเนิด เอเชียตะวันออกเฉียงใต้
ลักษณะพรรณไม้ เป็นไม้ต้นขนาดเล็ก สูง 12 ม. ใบเดี่ยวเรียงสลับ รูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับหรือรูปใบหอกแกมรูปไข่กลับ ยาว 6-25 ซม. ปลายใบแหลมยาว แหลม หรือมน โคนใบแหลม มน หรือกลม ขอบใบจักฟันเลื่อย ก้านใบยาว 0.1-0.5 ซม. ดอกออกเป็นช่อแบบช่อกระจุกแยกแขนงสั้นๆ ยาวได้ประมาณ 4 ซม. ดอกจำนวนมาก ก้านดอกยาว 2-4 ซม. ฐานรองดอกสีแดงอมสีเขียว ขยายในผล กลีบเลี้ยง 4 กลีบ รูปไข่แกมรูปขอบขนาน ปลายมน ยาว 1-1.6 ซม. ขยายในผล กลีบดอกมี 5-7 กลีบ สีเหลือง รูปไข่กลับ ปลายมนหรือกลม ยาว 1.5-2.5 ซม. มีก้านกลีบ เกสรเพศผู้จำนวนมาก เรียง 2-3 วง ก้านเกสรเพศผู้ยาวไม่เท่ากัน ยาว 3-7 มม. ผลแบบผลเมล็ดเดียวแข็ง มี 3-10 ผล หรือ 15 ผล ติดบนฐานรองดอกใกล้โคน รูปรี ยาวได้ประมาณ 1 ซม. สีเขียวเป็นมันวาว สุกสีดำ กลีบเลี้ยงติดทนสีแดง ยาวประมาณ 2 ซม. พับงอกลับ
ฤดูดอกบาน เดือนมกราคม - พฤษภาคม
ช่วงที่ดอกส่งกลิ่นหอม ส่งกลิ่นหอมแรงตลอดวัน
สภาพแวดล้อมที่พืชต้องการ พบขึ้นตามป่าทั่วไป ชอบน้ำปานกลาง แสงแดดจัด ทนแล้ง
การนำไปใช้ประโยชน์ ดอกสีเหลืองสดใสปลูกเป็นไม้ประดับ ดอกมีกลิ่นหอม
การขยายพันธุ์ เพาะเมล็ด

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น